Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2006

Όχι στην Παλαιά Διαθήκη ή Όχι στα Θρησκευτικά;

Εμφανίζονται τελευταία κάποιοι θεολογούντες καλοθελητές, που βλέπουν την εκ της Παλαιάς Διαθήκης προκαλούμενη ζημία στην Χριστιανική επιχειρηματολογία και προσπαθούν πάση θυσία να απεμπλέξουν τον Χριστιανισμό απο το "ένδοξο" Ιουδαιο-ρατσιστικό του παρελθόν.


Τίθεται λοιπόν θέμα, από κάποιους, να σταματήσει η διδασκαλία - ειδικά της Παλαιάς Διαθήκης - στο μάθημα των Θρησκευτικών. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να σταθεί λογικά, παρά μόνο μετά από (νέα) παραχάραξη (μεγάλου μεγέθους) της Καινής Διαθήκης, όπως την γνωρίζουμε σήμερα, η οποία είναι διαποτισμένη από το πνεύμα της Παλαιάς, της οποίας τους ήρωες και τα γεγονότα επικαλείται, ουκ ολίγες φορές. Επιπλέον τι θα γίνει με τα γεμάτα από αναλύσεις της Παλαιάς Διαθήκης, ωραιοποιήσεις των Βιβλικών ηρώων και κακολογίες κατά των "εθνικών" - Ελλήνων βιβλία των "Πατέρων της Εκκλησίας";

Το πρόβλημά τους έγκειται και στο οτι η αναγκαστική αντικατάσταση του γνωστού "πίστευε και μη ερεύνα" με το "ερευνάτε τας γραφάς", σε μια προσπάθεια ωραιοποίησης του δογματικού χαρακτήρα της Χριστιανικής θρησκείας, στην πράξη έκανε πιο φανερή σε πολύ κόσμο την άκρως ρατσιστική και μισαλλόδοξη πλευρά της Παλαιάς Διαθήκης.

Όμως:

Δεν είναι το ζήτημα αν θα πρέπει να διδάσκεται η Παλαιά Διαθήκη στα σχολεία. Το ζήτημα είναι οτι θα πρέπει να σταματήσουν να διδάσκονται τα ίδια τα Θρησκευτικά σαν ένα μάθημα απροκάλυπτου προσηλυτισμού στα σχολεία. Μπορεί ο Χριστιανισμός να είναι η "κυρίαρχη" θρησκεία σήμερα, επειδή επιβλήθηκε, όπως επιβλήθηκε, εδώ και 1600 περίπου χρόνια. Αλλά είναι απαράδεκτο και αντισυνταγματικό η επίσημη πολιτεία να ευνοεί τον προσηλυτισμό μέσα στο ίδιο το δημόσιο σχολείο.

Άρθρο 13 του Ελληνικού συντάγματος (Θρησκευτική Ελευθερία):


1. Η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη. Η απόλαυση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων δεν εξαρτάται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις καθενός.
2. Kάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με τη λατρεία της τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων. H άσκηση της λατρείας δεν επιτρέπεται να προσβάλλει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη. O προσηλυτισμός απαγορεύεται.
3. Oι λειτουργοί όλων των γνωστών θρησκειών υπόκεινται στην ίδια εποπτεία της Πολιτείας και στις ίδιες υποχρεώσεις απέναντί της, όπως και οι λειτουργοί της επικρατούσας θρησκείας.

Αλλά βεβαίως το Εκκλησιοκρατούμενο σχολείο ασκεί προσηλυτισμό στην κυρίαχη θρησκεία, σε μικρά παιδιά, που δεν έχει αναπτυχθεί η κρίση τους, ώστε ελεύθερα να επιλέξουν θρήσκευμα ή και άρνηση θρησκεύματος.
Πώς είναι απαραβίαστη η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης, όταν υφίσταται κάποιος όλη αυτή την Χριστιανική προπαγάνδα από την παιδική του ηλικία, μετά μάλιστα τον υποχρεωτικό του νηπιοβαπτισμό;
Με ποιό δικαίωμα γονείς, εκκλησία και πολιτεία σε εντάσσουν σε ένα θρήσκευμα, που εσύ δεν είχες την ελεύθερη βούληση να το επιλέξεις συνειδητά;

Αν ήταν σχολείο της Εκκλησίας να το δεχτώ. Το μάθημα των θρησκευτικών θα πρέπει να αντικατασταθεί από μάθημα θρησκειολογίας. Και σε ένα τέτοιο μάθημα χωράει και ο εκπληκτικός "Αληθής Λόγος" του ΕΛΛΗΝΑ Κέλσου.

1 σχόλιο:

Stelios Frang είπε...

Τα κείμενα του Κέλσου και του Πορφύριου αποφάσισαν η Εκκλησία (οικουμενική σύνοδος) και το βυζαντινό κράτος (Ιουστινιανός) να καούν. Φαντάζεσαι στραπάτσο να διδάσκονται τώρα οι απόψεις τους στα σχολεία? Δεν μου λες, θέλεις να πάθει ένφραγμα ο κ. Χριστόδουλος και να τον χάσουμε :-Ρ